Κυριακή 13 Φεβρουαρίου 2011

Στέκομαι ακίνητη στον Χώρο και τον Χρόνο. Σιωπηλή και γοητευμένη. Κάποτε προσπάθησα να τους μεταμορφώσω σε δυο ιδανικά σχήματα. Να τους χωρέσω σ΄ένα μπουκαλάκι. Δεν τα κατάφερα. Το ένα συστατικό έχει διαφορετικό ειδικό βάρος από το άλλο. Ο Χρόνος δεν γυρίζει πίσω. Δεν είναι ψεύτης αλλά είναι κλέφτης. Ο Χώρος με κοίταζε ειρωνικά κάθε φορά που προσπαθούσα να τον στολίσω με τα μικροαντικείμενα μου, σουβενίρ από ταξίδια που δεν έκανα ακόμα και λουλούδια που δεν θέλησα να κόψω.
Ξεχείλισαν και με παρέσυραν στο τρελό τους χορό. Ακαταμάχητοι χορευτές και οι δύο. Αδιάφοροι για τον νόμο της βαρύτητας. Όπως τα κύματα που πάνε όπου θέλουν …
Sue Q.

1 σχόλιο:

  1. Ακαταμάχητοι χορευτές και οι δύο. Αδιάφοροι για τον νόμο της βαρύτητας. Όπως τα κύματα που πάνε όπου θέλουν … soo true

    ΑπάντησηΔιαγραφή