πόλεις ...

Αι πόλεις εκτείνονται  και υπερυψούνται , και ως οραταί και απταί οντότητες βεβαίως, αλλά εν τω άμα, αποτελούν υπερπραγματικά ινδάλματα, κτίσματα μυθικά, πύργους ποιήσεως ακαταλύτου και οράματα υπερβατικά ...
Τοιαύται πόλεις είναι ολίγαι, σπάνιαι και μια εξ αυτών είναι η ημετέρα πόλις-άνασσα της οποίας ο βίος, τα θέλγητρα, η φανερά και αφανής συγκρότησις και διάρθρωσις αποτελούν το θέμα του παρόντος γραπτού.
Η αλληλουχία και η συνύφανσις των επιμέρους πράξεων, των επιμέρους γεγονότων, των επιμέρους σκηνών και δοσοληψιών μεταξύ των ανθρώπων που ζουν εις αυτήν την πόλιν, ομοιάζουν με τας έδρας ενός αδάμαντος  αι οποίαι αποτελούν την μονολιθικής παρ΄όλας τας πολλάς του έδρας συγκρότησιν του, μέσα απο την συχνά μυστηριώδη και πάντοτε θαυμαστήν διάρθρωσιν των πολλαπλών στιλπνών επιφανειών. 

Αντρέας Εμπειρίκος