 |
| Pierre-Auguste Renoir |
Πάλι κυματίζουν τα μαλλιά σου όταν κλαίω
Με το γαλάζιο των ματιών σου στρώνεις το τραπέζι
Του Ερωτά μας: ένα κρεβάτι ανάμεσα στο θέρος και στο φθινόπωρο
Πίνουμε το ποτό που κάποιος έφτιαξε για μας
Κάποιος που δεν ήμουν εγώ, , ούτε Εσύ, ούτε και κάποιος τρίτος
Πίνουμε γουλιά-γουλιά ένα άδειο τελευταίο ποτήρι
Κοιταζόμαστε μες τους καθρέφτες της βαθυκόλπου θάλασσας
Και περνάμε ταχύτερα τα πιάτα ο ένας στον άλλον:
Η Νύχτα είναι Νύχτα, αρχίζει μόλις φτάσει η αυγή
Με κοιμίζει στο πλάι σου
Πάουλ Τσελάν
Μετάφραση: Ιωάννα Αβραμίδου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου