Νύχτα εσύ, μεγάλη και γενναία
Ύφανέ με στο ρούχο του Μορφέα
Άπλωσε μπροστά μου τα παιδικά μου
Όνειρα, τα δροσερά
Και στα αυτιά μου κάνε ν’ αντηχεί
Της Κυριακής η σιγαλιά
Άσε με ν’ ακούσω το νανούρισμα του ανέμου
Των δασών τον πνιγμένο λυγμό
Στρώσε μου κρεβάτι με μεταξωτά σεντόνια
Και προσκεφάλι από ανθισμένα στεφάνια
Γδύσε με απ’ τις έγνοιες, απ’ τον πόνο
Που ύφανε η μέρα στον αργαλειό
Φύσα μου στο μέτωπο γαλήνη
Να χυθεί σαν καταρράκτης
Πάνω στο κουρασμένο μου σώμα
Ιωάννα Αβραμίδου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου