τις Δευτέρες γράφω ακόμα στους φίλους μου

καλημέρα, τι κάνεις;
τι κάνει η κόρη σου;
σώθηκε ή χώρα;
θα μας κυβερνήσουν καλοί και ικανοί άνθρωποι σήμερα;
τι θα μαγειρέψεις το μεσημέρι;
ποιο μεσημέρι δηλαδή, τώρα είναι μεσημέρι. εγώ ξυπνάω κι εσείς τρώτε μεσημεριανό.

ξενύχτισα πάλι. πήγα στο Barazz στο Νέο Κόσμο χτες βράδυ. τραγουδούσαν η Ιωάννα κι ο Οδυσσέας. δεν μπορείς να φανταστείς τόση ομορφιά.
είπαν το "Knockin΄ on heaven΄s door" με τόση ένταση που δάκρυσα.
είπαν του Sinatra, του Καζαντζίδη, τα "μεταξωτά", εκείνο της Αρλέτας που γεννάει η γάτα.
τραγούδησαν όλο τον κόσμο.
μα αρέσει να τους ακούω.
νιώθω ότι δεν θα πεθάνω όσο τραγουδούν.
όταν έρθεις στην Αθήνα θα πάμε να τους ακούσουμε.
 θα ξετρελαθείς.

photo by Maria Nikolaidou

μετά με μια τρελοπαρέα πήγαμε στην Boom Boom.
ναι, την ντισκοτέκ και όχι, ποτέ δεν θα βάλω μυαλό.
εμφανιζόταν η Samantha Fox.
τραγούδησε το "touch me"
 in vivo.
 playback.
νομίζω σ΄αυτή τη ζωή θα αξιωθώ να τα δω όλα τελικά.
χορεύαμε μέχρι τις πέντε.
ξαναχόρεψα το electricity, το Ra-ra-rasputin και σφιχτό μπλουζ με την Χριστίνα.
μόλις ξύπνησα ήρθα βόλτα στη παραλία.
έχω σταματήσει το κάπνισμα.
θυμάσαι τη τελευταία φορά που με είδες και είπες ότι θα πάθω καρκίνο αν συνεχίσω.
δεν θέλω να σε στεναχωρήσω και ούτε να σου κάνω το χατήρι να έχεις δίκιο.
κατά τ΄ αλλά προσπαθώ να μάθω να γράφω σαν την Μαργκώ.
μια κοπελίτσα που σπουδάζει στην Ολλανδία.
σου στέλνω το link http://margkw.blogspot.com/.
θα την λατρέψεις.
θέλω να  γράφω όπως αυτή όταν μεγαλώσω.
σ΄αφήνω τώρα γιατί είναι ώρα που κοιτώ τα κύματα.
ένα-ένα.


o Γιώργος σου