Τετάρτη 11 Ιανουαρίου 2012

βροχή




Βρέχει. Δεν θα μπορούσα να σου κάνω πιο τρυφερό δώρο από αυτό. Η βροχή την νύχτα βρίσκει τον θεό άστεγο στις άκρες των ματιών μου, ανάμεσα στις βλεφαρίδες μου, σαν μονότονο στίχο στη μέση ενός νανουρίσματος. Το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να του πετάξεις ένα νόμισμα ελπίδας.
Η αγάπη είναι γι’ αυτούς που ξέρουν να εξαργυρώνουν την ουσία της κι όχι για εμάς. Εμείς το μόνο που καταφέραμε είναι να την ξοδέψουμε σαν αδούλευτα χρήματα.
Άκου το νανούρισμα που σου έβαλα μέχρι το τέλος.
Κοιμήσου, κι αν με ονειρευτείς να ξέρεις πως έβαλα τα δυνατά μου για να το πετύχω.
Όπως πέτυχα και την βροχή ...


Δ.Π.Β


2 σχόλια: