καλοκαιρινή προσφορά: δύο κείμενα στη τιμή του ένος

photo by Margaret Morrissey

ευγνωμοσύνη

ήσουν η αιτία που βρέθηκα σ' αυτή τη γέφυρα
που έγραψα το βιβλίο
που δεν έβαλα ξανά τσιγάρο στο στόμα μου
που θαύμασα τον χορό των κυμάτων.
ήσουν αμέτοχη σε όλο αυτό
είχες τις δικές σου γέφυρες
τα δικά σου βιβλία
τα δικά σου τσιγάρα
τους δικούς σου εφιάλτες
(sweet indifferent bystander with unresolved issues of her own)

ήσουν μια μικρή μούσα
όμορφή σαν ηλιόφως
με το νου της εστιασμένο στα παιχνίδια της
στα μαλλιά της 
στα μυτερά της στήθια.
έγραψες τα τραγούδια σου με τις δικές μου νότες
έπαιξες τις μελωδίες σου στο δικό μου βιολί
αυτές οι μελωδίες ηχούν στα αυτιά μου
την ώρα που διασχίζω τη γέφυρα
αγαπάω ξανά τα σύννεφα
 τα πρόσωπα μέσα στο πλήθος
τις ερωτιάρες νύχτες
(καμιά απ΄τις χορεύτριες δεν είναι σαν εσένα)
άφησες μαχαιριές στη πλάτη μου
μα μου δίδαξες μια καινούργια θρησκεία
σ΄ευχαριστώ.


delete contact

even fake tears will ruin your mascara
so stop your crying
and stay a pretty picture for me.
I will hold on to the toxic memories
(why would I want to forget?)
of our fabulous vacations in the greek isles
our long walks on the Athenian hills.
intimacy is the disease I tried to infect you with
your walls were impenetrable 

ok, your kisses were delectable
and your features impeccable
you will be hard to forget
but forgotten you will be.

σημείωση του μπλογκραφέα:
πόσα κείμενα χρειάζονται για να αποβάλλεις μια γυναίκα από τον οργανισμό σου? προφανώς στη δική μου περίπτωση πολλά.
έπρεπε να την ξυσω σαν νικοτίνη από τα πνευμόνια μου, σαν μοράβια από το δέρμα μου.
όσοι διαβάζετε συστηματικά soulpie θα έχετε παρατηρήσει ότι τώρα τελευταία ότι γράφω αναφέρεται σε κάποιον χωρισμό.
δεν πρόκειται καν για χωρισμό μια πιο ακριβής περιγραφή θα ήταν έκτρωση συναισθημάτων για μια τσακαλοφιλία (ένα σκαλί κάτω από τη λυκοφιλία και ένα πάνω από την υαινοφιλία. ενίοτε παρέχω το δικαίωμα στη διαδικτυακή πέννα μου να στάζει δηλητήριο αντί του σύνηθους ροδόνερου και αυτό μόνο για λόγους εξορκισμού συσσωρευμένης αρνητικότητας.)
ευελπιστώ ότι αυτός ο κύκλος, τον οποίον κάποια μέρα θα εκδόσω τιτλοφορώντας τον "η αυτοκρατορία των ψευδαισθήσεων", ολοκληρώθηκε.

υπόσχομαι ότι θα επιστρέψω δριμύτερος με ένα κείμενο για τις διατροφικές συνήθειες και τις μεθόδους αναπαραγωγής του Αυστραλιανού τυφλοπόντικα το οποίο θα είναι γεμάτο χιούμορ, χρήσιμες εγκυκλοπαιδικές γνώσεις και άφθονο βρώμικο σεξ. επίσης ένα κείμενο για τα στρατόπεδα συγκέντρωσης κατά τον Β' παγκόσμιο πόλεμο το οποίο θα έχει σαφώς λιγότερο χιούμορ και σχεδόν καθόλου βρώμικο σεξ. συνεχίστε να έχετε ένα καλοκαίρι ("καλο καλοκαίρι" είναι πλεονασμός) και διατηρείτε καθαρές τις παραλίες που επισκέπτεστε.

Γιώργος Τρίκερι