Σάββατο 1 Νοεμβρίου 2014

οι πιο τρομαχτικές ταινίες του 21ου αιώνα και μια σύντομη αναδρομή στο σινεμά τρόμου


είναι κάποιες φορές που η όρεξή μας τραβάει ένα καλό θριλεράκι. 
οι ιστορίες τρόμου έχουν υπάρξει οι αγαπημένες των κινηματογραφόφιλων από την εποχή που γεννήθηκε η έβδομη τέχνη. 
Le Manoir du Diable (1896) του Georges Méliès θεωρείται από τους ιστορικούς ένα από τα πρώτα θρίλερ. εδώ μια διευκρίνηση είναι απαραίτητη, οι ταινίες τρόμου χωρίζονται σε δυο κύριες κατηγορίες.
η πρώτη κατηγορία είναι τα θρίλερ που είναι ταινίες με κύρια συστατικά την αγωνία, την ένταση, τα στοιχεία της έκπληξης και της ανατροπής. έχουν έναν ρυθμό, κάποιες στιγμές ιλιγγιώδη που ανεβάζει την αδρεναλίνη του θεατή και κάποιες άλλες υπνωτικά αργό που προκαλεί την προσμονή για κορύφωση.
η Οδύσσεια του Ομήρου θεωρείται πρότυπο στο πως διαμορφώνεται η πλοκή και η εξέλιξη μιας ιστορίας θρίλερ. 
τα θρίλερ χωρίζονται στις υποκατηγορίες: 
- ψυχολογικά, όπως το Ψυχώ του Χίτσκοκ και το Ακρωτήρι του Τρόμου (Cape Fear 1991) του Σκορτσέζε.
- ερωτικά, όπως το Βασικό Ένστικτο (Basic Instict 1992) του Paul Verhoeven
- μυστηρίου, όπως το Chinatown (1974) του Πολάνσκι
τελευταία υποκατηγορία είναι τα κατασκοπικά θρίλερ όπως ο Επίμονος Κηπουρός (Constant Gardener 2005) σκηνοθετημένο από τον Frenando Meirelles και βασισμένο σε μυθιστόρημα του John le Carré.

η δεύτερη κατηγορία είναι οι ταινίες Horror αυτές που στην Ελλάδα αποκαλούμε σπλάτερ. εμπνευσμένες από την λογοτεχνία του Πόε, του Στόκερ και της Μαίρη Σέλλεϋ αλλά και από σύγχρονους συγγραφείς όπως ο Στίβεν Κινγκ και ο Κλάιβ Μπάρκερ. οι ταινίες αυτές παίζουν με τους αρχέγονους ανθρώπινους φόβους και οι συνήθεις πρωταγωνιστές είναι βαμπίρ, λυκάνθρωποι, κατά συρροήν δολοφόνοι, δαίμονες και άλλα στοιχεία υπερφυσικής προέλευσης. 
οι υποκατηγορίες είναι οι ταινίες:
- βιολογικού τρόμου, όπου συνήθως υπάρχει κάποιο μεταλλαγμένο τέρας όπως το Fly του (1958) και το πολύ καλό ριμέικ του 1986 από τον David Cronenberg.
- γοτθικού τρόμου, η πρώτη ταινία που έρχεται στο μυαλό είναι ο Δράκουλας του  Coppola (1992) αλλά και το κλασικό Nosferatou του Murnau
- τρόμου επιστημονική φαντασίας, μια λέξη θα πω Alien.
- Slasher, ένας ψυχοπαθής δολοφόνος (Jason, Freddie Krueger κ.α) με τη βοήθεια ενός κοφτερού εργαλείου δολοφονεί μια κουστωδία θυμάτων με τους πιο ευφάνταστους και αιματηρούς τρόπους.
- Zombie, συνήθως low budget, όπως και η πλειοψηφία των horror, όπου μολυσμένοι μη-νεκροί (undead) προσπαθούν να κατασπαράξουν τους αθώους και πάντα συμπαθητικούς πρωταγωνιστές. θα αναφερθώ σε δυο ταινίες, το 28 Days Later (2002) του Danny Boyle γιατί το θεωρώ αριστουργηματικό και το Shaun of the Dead (2004) γιατί ενώ είναι παρωδία των ταινιών Zombie αντιμετωπίζει το είδος με απόλυτο σεβασμό.



όπως υποσχέθηκα ακολουθεί μια λίστα των πιο τρομακτικών ταινιών του 21ου αιώνα:

Excision 2012 σκην: Richard Bates Jr

οι "απροσάρμοστοι" έφηβοι είναι αναπόσπαστο κομμάτι των ταινιών του είδους αλλά δεν έχεις συναντήσει πιο αντιπαθητικό άτομο από την Πολίν. θα σε κάνει να τρομάξεις αλλά και να γελάσεις αν εκτιμάς το μαύρο χιούμορ.




Inside (αυθεντικός τίτλος À l'intérieur) 2007 σκην: Alexandre Bustillo, Julien Maury
  
η εγκυμονούσα Σάρα έχασε τον άντρα της πριν από τέσσερις μήνες. τώρα μια γυναίκα θέλει το αγέννητο μωρό της.





Kill List 2011 σκην: Ben Whitley

ένας πληρωμένος δολοφόνος αναλαμβάνει μια τελευταία δολοφονία. η τελική σκηνή είναι μια από τις πιο τρομακτικές που έχω δει τώρα τελευταία.



The Orphanage (αυθεντικός τίτλος El orfanato) σκην: J.A. Bayona

μια γυναίκα επιστρέφει στο ορφανοτροφείο που μεγάλωσε και ανακαλύπτει το τρομακτικό μυστικό που κρύβουν οι καινούργιοι φίλοι του γιου της.



Trouble Every Day 2001 σκην: Claire Denis

ένα ζευγάρι αμερικάνων επισκέπτεται το Παρίσι για τον μήνα του μέλιτος. η επιθυμία τους για πάθος και ρομαντισμό θα τους οδηγήσει  σε σκοτεινά μονοπάτια.



The Signal 2007 σκην: David Bruckner, Dan Bush, Jacob Gentry.

μια ιστορία ενός σήματος που εκπέμπεται από τις τηλεοράσεις, τα κινητά και τα ραδιόφωνα και μετατρέπει τους ανθρώπους σε μανιακούς δολοφόνους από τρεις διαφορετικούς σκηνοθέτες που ο καθένας μας προσφέρει τη δική του οπτική γωνία.


Γιώργος Τρίκερι

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου