Πέμπτη 30 Ιουλίου 2015

summertime

Georges Seurat

Αισθάνεσαι σαν αθλητής στο τελευταίο του αγώνα. Κόβεις το νήμα, το πλέκεις με την υπόλοιπη ουρά της ζωής.
Αισθάνεσαι σαν μουσικός που ηχογραφεί ένα τραγούδι που θα γίνει κλασικό, θα επενδύει μουσικά χαρές ανθρώπων χρόνια μετά το θάνατό σου. Ξέρεις πως γράφεις κάτι πρωτοφανές.
Αισθάνεσαι ελευθερία σαν τη πρώτη φορά που πήρες το ποδήλατο χωρίς επίβλεψη και κάνεις περίπατο στην πόλη του νησιού με ορθοπεταλιές.
Αισθάνεσαι σαν ευτυχισμένος γέρος στην αυλή σου, να κάθεσαι κάτω στο περιβόλι σου και να κρυφοκοιτάς τον κόσμο που περπατάει τα βράδια στα χωριά, στα νησιά, στις πόλεις.
Αισθάνεσαι το καλοκαίρι, το διφορούμενο που φέρει, την αμφιβολία που άγει και πάντα νιώθεις το σώμα σου πιο πολύ από όλες τις εποχές. Κάθε χρόνο πιο πολύ.

Βέρα J. Φραντζή

για να επισκεφτείς το blog της Βέρας πάτησε εδώ.





Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου