Ξημέρωμα

Frogner Park, Vigeland installation

Το ελάχιστο παλτό της
το τεράστιο σκοτάδι της
τ’ αναμμένα φώτα
οι άνθρωποι
οι άνθρωποι αγκαλιά
πίσω απ’ τα κλειστά παράθυρα
ότι εκτείνεται και ότι μέσα της συσπειρώνεται
αυτό που δεν αγγίζει το φως και τα βλέμματα
η καρδιά της που φυτρώνει κάθε τρεις τα ξημερώματα
ξανά και ξανά
στο ίδιο πάντα μέρος του κορμιού της
τότε που αρχίζει το χιόνι του κόσμου
βαθύ πορτοκαλί, να λιώνει …

Αυγή, 14/9/2015