Γέφυρες

Σπασμένος από την θλίψη
περνώ πάνω από την γέφυρα.
Ένα χέρι με σταματά
από την σκέψη.
Ένα μαύρο περιστέρι
βγαίνει από το στόμα μου.
Φτάνοντας, ξανά, στο σπίτι
ξαπλώνω ευτυχής
καθώς εσώθηκα κι ετούτη τη νύχτα.

Katia  Tornay