στα κόκκινα

Claire Wendling

Αν όχι απόψε, σύντομα, για τούτα τα δύο σώματα ο καιρός πρόσταζε την ένωση.
Φριχτή πληγή, αναβλύζουσα, αυτός μπήκε μέσα της και την κατοίκησε. Μέτα έμεινε ακίνητος. Τ’ άστρα έσβησαν και άναψαν τρεις φορές. Η πόλη βυθίστηκε, κανένας δεν άνοιξε τα μάτια και τα φαντάσματα ένιωσαν τη φωτιά.
Ύστερα, πεθαίνοντας το χθες, ήρθε ξανά μέρα και στο δέρμα τους έλαμψε το σημάδι κόκκινο και απαλό, εκείνο το σημάδι που έχουν δει όσοι βαθιά ανήκουν, ο ένας στον άλλον…

Αυγή, 16/11/2015