Λογική σε μέθη

Paolo Domeniconi

Έχω πάρει λάθος δρόμο
η λογική εξετράπη της κανονικής της πορείας
και σε κάθε στροφή
περιμένω να σε δω
να αντικρίσω τα μάτια σου.
Προσπερνώ σημάνσεις κινδύνου και απαγορευτικά
σηκώνω τις μπάρες
σκαρφαλώνω πάνω από όλες τις αρνήσεις σου.
Προσπαθώ να ξεπεράσω τις ανηφόρες
σέρνομαι
ματώνω τα γόνατα,
ποιος νοιάζεται για τα γόνατα
η καρδιά να μείνει ζωντανή.
Πορεύομαι με χαλασμένη πυξίδα
τα παπούτσια μου λιώνουν
και το νερό τελείωσε.
Στέγνωσαν τα χείλη
οι ανάσες στερεύουν και αυτές.
Κοιτώ ψηλά τα σύννεφα
έχουν την μορφή σου όταν χαμογελάς
χαμογελώ και εγώ
νιώθω σταγόνες αγάπης
ανοίγω το στόμα μου
τις αφήνω να μπουν μέσα μου.
Τι είναι αλήθεια και τι οφθαλμαπάτη;
σενάρια δίχως ίχνος πραγματικότητας.
Τα σύννεφα δεν έχουν το σχήμα σου
η βροχή δεν είναι η αγάπη σου
δεν είσαι πουθενά
δεν θα σε δω σε καμιά στροφή του δρόμου
όλα είναι δημιούργημα της φαντασίας
που βρίσκεται σε μέθη υπό την επήρεια
του έρωτα.
Θα σου ζητώ συγγνώμη
και την ίδια στιγμή θα συνεχίζω να σε αναζητώ.
Πεθαίνει κανείς όταν χαθούν όλες οι πιθανότητες.


Erina Espiritu 

 περισσότερα ποιήματα της Erina θα βρείς στο: erinaespiritu.blogspot.gr