Ζωές

Η ψυχή μου θα ζήσει χίλιες ζωές 

σε κάποιες θα καλοπεράσω 

σε μία θα καταδικαστώ σε ισόβια 

χωρίς αναστολή

σε μία άλλη θα είμαι ένα άλμπατρος 

θα διασχίζω ολόκληρη την Παταγονία 

μόνο για απόλαυση.

Εφτά φορές θα κατοικήσω μέσα σε γάτες

οι καλύτερες ζωές θα είναι αυτές

Θα γίνω πρωθυπουργός 

σε τρεις διαφορετικές χώρες 

νομπελίστας ποιητής

βερολινέζος τροχονόμος

ροκ σταρ

ψήστης σε φαστφουντάδικο

σαδιστής 

μαρξιστής

Αιγόκερως με ωροσκόπο Παρθένο

γέρος που του τρέχουν τα σάλια

φεμινίστρια 

πρόσφυγας, 

γιατρός χωρίς σύνορα\νοσοκόμα χωρίς εσώρουχα

Θιβετιανός μοναχός θα γίνω

στους διαλογισμούς μου θα κατανοήσω 

την βαθύτερη έννοια της ανθρώπινης ύπαρξης και θα ξεκαρδιστώ στα γέλια.

Η ψυχή μου θα ζήσει χίλιες ζωές, το κορμί αυτό όμως για μια το έχω, μην υποτιμάς τις σαρκικές απολαύσεις.

Χάιδεψε με,

χάιδεψε με

και δώσε μου χρόνο

Γιώργος Τρίκερι

Αφιερωμένο στη Χρύσα που μου έδειξε τον δρόμο και με συνόδευσε στην όμορφη διαδρομή

photo credits: Σταυρούλα Ασλανίδου

greguerias by Trikeri 5

μια γάτα θα ήταν ο ιδανικός συγγραφέας μιας αληθινής ιστορίας έρωτα και πάθους αλλά οι γάτες δεν ξέρουν να πληκτρολογούν.


μην παίζεις κρυφτό με τον έρωτα. παίξε κυνηγητό.


το χαμόγελο είναι η πιο όμορφη γκριμάτσα.


στη λίμνη των κύκνων έχει και πάπιες αλλά κανείς δεν τις προσέχει.

ο καλύτερος ορισμός της φιλίας που έχω ακούσει: Φίλος είναι αυτός που σε μαχαιρώνει από μπροστά.





για να δεις τι σημαίνει Γκρεγκέρια πάτησε εδώ

δερματοστιξία

ο Νταλί θα ήταν περήφανος
με τον τρόπο που επέλεξες
να αποτίσεις φόρο τιμής
στη καλλιτεχνική δημιουργία.
γλυκειά κόρη του Αλιάκμονα 
μπαλαρίνα 
ποιήτρια
ερωμένη λερωμένη 
με φρούτα Ημαθίας
ροδάκινα 
και καρπούζι που κουβάλησε 
η Έφη στην ανηφόρα του πλατάνου
μεσ’ το λιοπύρι.
αγωνία στη βεράντα
αγωνία στο υπεραστικό λεωφορείο
με τον μαέστρο που σ' έχει ερωτευτεί.
είσαι κόρη ανθρώπων 
γλυκών και γελαστών
να προσέχεις εκεί στην πρωτεύουσα
που πας.

Γιώργος Τρίκερι

καλημέρα

το πρωί ξυπνάω με
τρελές σεξουαλικές ορέξεις
στίχους στο κεφάλι
κι ιδέες για σάλτσα ροκφόρ.

Γιώργος Τρίκερι



photo credits: Σταυρούλα Ασλανίδου

σινεμά

είναι γλυκές και αθώες
οι παλιές ασπρόμαυρες ταινίες
αν αξαιρέσεις
τους μελανούς λεκέδες ρατσισμού
και την άνεση 
με την οποία η υπηρέτρια
πηγαίνει στο φαρμακείο
και ζητάει ποντικοφάρμακο
-για τις γάτες. Μας έχουνε ταράξει,
έρχονται στην αυλή και μας τρώνε το φαΐ.
Είμαστε κληρονόμοι αυτού του τρόπου σκέψης
τα δικά μας ανορθόγραφα χέρια
γράφουν αυτοσχέδιες αγγελίες 
σε αυθαίρετους τοίχους.
Είμαι αγώρι
πέρνω όμορφες πίπες
Κάλεσε με.
Ποτέ όμως τη Κιριακή
πηγαίνω στην εκλησία
με την γιαγιά μου

Γιώργος Τρίκερι

ασπρόμαυρο

η ζωή ήταν πιο απλή
όταν ο κόσμος ήταν ασπρόμαυρος
χρειαζόταν μόνο να συνδυάσεις
το λευκό με το μαύρο
και άν ήθελες
μπορούσες να προσθέσεις λίγο γκρι
για την ποικιλία
το σκάκι και τα σταυρόλεξα
ήταν ίδια
και οι κύκνοι το ίδιο όμορφοι.

Γιώργος Τρίκερι

friday

θα τη θυμάμαι αυτή τη Παρασκευή
μέσα στον Αύγουστο
που με αγάπησες
καλώς ήρθες στη ζωή μου
στις κυριακάτικες βόλτες μας
θα τρώμε παγωτό
με το ίδιο κουτάλι
θα χορεύουμε στα συντριβάνια
διαγωνίως θα μοιραζόμαστε
τα όνειρα μας
και τον ανεμιστήρα
μέχρι να έρθει το Φθινόπωρο, 
να χωρεσουμε
στο ίδιο το πουλόβερ.

Γιώργος Τρίκερι

Θερνόν

σαν ένα τίποτα λιώνω
γυμνός σε ένα βαγόνι
μετατρέπομαι από στερεός σε θεός
μήτρα καλοκαιρινή 
με γέννησε
στεφανωμένη με αγκάθια
και κεράσια
με τάισε άνθη κληματαριάς
κι ώριμους γιαρμάδες
ώσπου έγινα δυνατός
κι ως τα σύννεφα πηδούσα
πόσο μακριά είναι η στεριά από τ' αστέρια;
έλα στην εποχή του τίποτα
έλα τώρα.

Γιώργος Τρίκερι

Η συνωμοσία των μέτριων αποτιμήσεων

Ακόμα ένα Μουντιάλ έφτασε στο τέλος του. Ήδη οι συγκρίσεις με προηγούμενα τουρνουά έχουν ξεκινήσει. -Αυτός είναι ο νέος Πελέ-, -..όχι αυτός είναι ο νέος Μαραντόνα, -..μα τι λέτε αυτός είναι ο νέος Κρόιφ! Η Βραζιλία είναι κάτοχος 5 Παγκοσμιών τίτλων άρα η υπερδύναμη των τουρνουά. -Μα τι λέτε κύριε; Γερμανία σταθερά σε ημιτελικούς και τελικούς τουρνουά. -Μου φαίνεται είστε άσχετοι από ποδόσφαιρο! -Ιταλία! Κυριοι! -Ποιοι αυτοί που δεν πέρασαν καν σε αυτό το τουρνουά και αποκλέιστηκαν απο τους Σοηδούς;
Πρόσφατα βρέθηκα σε ένα Θέατρο κάπου στο κέντρο και παρακολούθησα μια εκπληκτική παράσταση όπου λίγο πολύ θυμήθηκα τα σοφά λόγια του τάδε...''..πως ένα όνειρο που δεν ερμηνεύτηκε, είναι σαν ένα βιβλίο που δεν διαβάστηκε!'' Θα μου πείτε ξεκίνησες να λες για το Μουντιάλ και ξαφνικά μας αναφέρεις..θέατρο! Ποιος σας είπε ότι δεν έχουν σχέση! Μα είναι απλό! Το θέατρο είναι σαν ένας ποδοσφαιρικός αγώνας γιατί είναι απελευθερωτικό, σε κάνεις να ιδρώνεις την ''φανέλα''.. και σε παρασύρει σε ένα ατελέιωτο ερωτικό ξεφάντωμα.  Έτσι αγαπάει ο Πειραίας...-όχι έτσι αγαπάει η Λεοφώρος...
Σε καιρούς δύσκολους και χαλεπούς για όλη την υφήλιο το ποδόσφαιρο ίσως είναι η τελευταία ιερή παράσταση των καιρών μας. Πιθανόν να πρόκειται για ιεροτελεστία, αν και είναι μια απόδραση. Ενώ άλλες ιερείς παραστάσεις βρίσκονται σε παρακμή, ακόμα και η θεία λειτουργία που θα έλεγε και ένας Παζολίνι ενδεχομένως και ένας Αγγελόπουλος, το ποδόσφαιρο είναι η μοναδική που μας έχει απομείνει. Είναι το θέαμα που αντικατέστησε το θέατρο!
Θέατρο έπαιξε και ο Νειμάρ σε αυτό το τουρνουά όπως παλίότερα και άλλοι άστερες...,ξέρετε, είναι μονόδρομος σε ένα εμπορευματοποιημένο σύστημα που μπορεί να οδηγήσει σε αδιέξοδα. Είπα ένα συστήμα αλλα τι ακριβώς θα μπορούσε να είναι αυτό το σύστημα;  Πως πρέπει να χτυπήσει ένας παίκτης ένα πέναλντι για να πετύχει σίγουρα γκολ; Τι ρόλο παίζει η μουσική που ακούει εκτός αγωνιστικών χώρων; Και τελικά εμείς τι παρακολουθούμε στους τηκεοπτκούς μας δέκτες η καμιά φορά και από κοντά, στο γήπεδο; Όπως είπε και ο κύρ Θανάσης σήμερα το πρωί που τον συνάντησα στο πρακτορείο..''Μη με ρωτάς πόσο ειναι το σκορ. Δεν είμαι καν βέβαιος ποιο είναι το παιχνίδι''.- ''Για μια στιγμή, η νικη έμοιαζε εφικτή μετά άρχισε το παιχνίδι..''
Το παιχνίδι! Ήταν ένας ωραίος τελικός, με πολλά γκολ, ένταση, κίτρινες κάρτες, πάθος, την χρήση ηλεκτρονικής βοήθειας για να κατοχυρωθεί γκολ...και πολλά άλλα! Αλλά τι γεύση μου αφήνει ένα τέτοιο τουρνουά; Την συνωμοσία των μέτριων απομιμήσεων! Ομάδες που μιμήθηκαν άλλες πετυχημένες ομάδες καθώς και την τακτική αυτών ώστε να προχωρήσουν στην διοργάνωση, παίκτες που στα μάτια των φιλάθλων θύμησαν βεντέτες του παρελθόντος καθώς και την μεγαλύτερη συνωμοσία αυτην της προώθησης διμερών σχέσων συνεργασίας μεταξύ κρατών και φιλειρηνικής πολιτικής. Η δυνατότητα να εκφραστούν πολιτικές, κοινωνικές και εθνικές αντιθέσεις!
Καλό καλοκαίρι,
Με περισσότερες συνωμοσίες για όλους!
Π.Π

coffee maker

είμαι ευγνώμων για το δροσερό καλοκαίρι
κι ας είναι ταραγμένες οι θάλασσες
απολαμβάνω τις καμπυλώσεις του φωτός
στην ακινησία του επιτοίχιου ρολογιού
κοιτάζω τις ζωγραφιές 
και νιώθω την καταπραϋντική επίδραση των αφηρημένων χρωμάτων,
ψιθυρίζουν λησμονημένες γλώσσες.
ανυπομονώ για τον χειμώνα μας.

Γιώργος Τρίκερι

καφές στα χείλη σου

Στιλπνή φόρμα το κορμί σου
πάντα δραπετεύει
στα κύματα σε δένω
με αδύναμη κλωστή
κι εσύ γλιστράς
σε βυθούς που δεν σε φτάνω
οι σιωπές έγιναν φωτιές
όνειρα εκμηδενισμένων αποστάσεων
παίρνω ανάσα πύρινη
βρίσκω τ' ανάκαρα
να σε κυνηγήσω
κι όλα τα αστέρια
ξοπίσω σου τρέχουν
φοράς ακέραιη φορεσιά
χωρίς νήματα
χωρίς σύνορα
μπλε σαν τετράδιο
κανείς δεν θα πρεπε να ζει για πάντα
μέχρι να βρω τις λέξεις
θα καταπίνω
αδιευκρίνιστους
σπάνιους
ρομαντικούς
κόκκους αραβικού κρασιού. 

Γιώργος Τρίκερι

πρωτοχρονιά 2018

έζησα την εποχή του αδηχόρταγου έρωτα
μέσα από τον καθρέφτη του Καβάφη
είδα τις νύχτες να περνούν
να γλιστρούν στα σιωπηλά σκοτάδια
έμοιαζε το φεγγάρι με γλυκιά συνωμοσία
χείμαρρος είναι το πάθος
και που να το κρύψω
πίσω από τις μεγάλες ιδέες
ή τα τσαλακωμένα σεντόνια.
θα κρατήσω την ανάσα μου
πίσω από τη πόρτα
μέχρι να φανείς.
ο χρόνος αρχίζει
όταν η έκφραση γδύνεται αίσθηση
όταν η πυξίδα γίνεται χάδι
όταν εσύ γίνεις
Εδώ

Γιώργος Τρίκερι

ραντεβού τον Σεπτέμβρη

μεγάλωσα και ξέχασα τα λόγια του δάσκαλου
-όταν κουράζεσαι να σηκώνεσαι να χορέψεις
ξέχασα λέξεις
χρειάζομαι μια μεγαλύτερη βάρκα
να βρω το καλοκαίρι
μια ευλύγιστη πυξίδα
γιατί οι ορίζοντες είναι ψεύτες
και κλέφτες
η μορφολογία των κυμάτων
τρυφεροί καρκίνοι στο δέρμα μου
ανυπομονώ για το Φθινόπωρο
τη τούρτα όλοκληρη να την κάψω
να πιάσει η ευχή μου
θέλω να γίνω αναλφάβητος ξανά
σε νησιά κυκλικής διάταξης
γύρω από το νου μου
να γλυκοχάνομαι.

Γιώργος Τρίκερι

χάπι εντ

ήταν ένα φτωχό αγόρι
ο παππούς του ήταν ζητιάνος
ο πατέρας του ήταν ζητιάνος
η γιαγιά του τον λάτρευε
του έφτιαχνε γλυκά
του έδινε κρυφά σοκολάτες
το τάιζε γλυκοπατάτες
το γέμιζε υδατάνθρακες
όταν ζητιάνευε 
κανείς δεν το λυπόταν
έτσι στρουμπουλό που ήταν
και δεν του έδιναν λεφτά
έπρεπε να μάθει ακορντεόν
του άρεσε
έμαθε πιάνο
όταν μεγάλωσε
έγινε διάσημος μουσικοσυνθέτης.

Γιώργος Τρίκερι

greguerias by Trikeri 4

ο χρόνος γίνεται παιδί μπροστά στην ομορφιά.


δεν είχα που να κρυφτώ κι έμαθα να μην κρύβομαι.


η πατατοσαλάτα είναι επίσης ένα πιάτο που τρώγεται κρύο.


δεν σου αρέσει η ζωή σου.αγοράζεις ένα ρολόι για να νιώσεις καλύτερα. έχεις ένα καινούργιο όμορφο ρολόι και την ίδια ζωή.


Ευτυχία είναι να αδιαφορείς για τις χαμένες ευκαιρίες και να απολαμβάνεις αυτές που βρήκες.


για να δεις τι σημαίνει Γκρεγκέρια πάτησε εδώ

σμίλευση

Σταυρούλα Ασλανίδου

το μάτι διχάζει 
και διχάζεται.
κάθε ματιά 
είναι χαμένη ευκαιρία
νεκρό χάδι
στο σκοτάδι
σε μυρίζω
με την αφή σε βρίσκω
είσαι μάνγκο
είμαι αβοκάντο
σταγόνες ινδικής καρύδας
σιρόπι σοκολάτας
φυσάει τόσο λίγο τον Ιούνιο
σ’αυτή τη πόλη
ένα σκίτσο στον αφαλό σου
έχει καθήσει
σ’ακούω στην μπανιέρα
οι γοφοί σου χορεύουν
στη μελωδία του νερού
κάθε μια ανάσα 
μια διαφορετική ζωή

Γιώργος Τρίκερι

ημερολόγιο ενός performer. Performance

έχουν περάσει τρεις μέρες και βρίσκομαι ακόμα υπό καθεστώς συναισθηματικής φόρτισης. Το Σάββατο ήταν μια μαγευτική εμπειρία, κατόρθωσα να γεμίσω τη σκηνή χρώματα, χειρονομίες, χαρά. Είδα πρόσωπα στο σκοτάδι του θεάτρου να χαμογελούν. Για μένα αυτή είναι η μεγαλύτερη ικανοποίηση, το μεγαλύτερο βραβείο. Θα επανέλθω με περισσότερες λεπτομέρειες. 

Προς το παρόν θα αφήσω τις εικόνες να μιλήσουν. 

υ.γ προσπαθώ να προγραμματίσω άλλη μια παράσταση μέσα στον Ιούνιο.

photo credits: Σταυρούλα Ασλανίδου, Χρύσα Ποζιδου

ωρίμαση

όταν μεγαλώσω θα γίνω 
εργάτης
ποιητής
μετά φωτιά
σαν μπαλέτο
που καθρεφτίζεται σε οικεία μάτια
και στο τέλος ανθρώπινο όν.

Γιώργος Τρίκερι

ημερολόγιο ενός performer. σημείωμα* αυτάρκειας

ακούω τα παγάκια να πέφτουν στο ψυγείο και δεν νιώθω μόνος.
Αν πάθω κάτι, ποιος θα ποτίζει το δυόσμο και τις καλέντουλες;
θα ξεραθούν στο μπαλκόνι. θάρθουν οι δεκαοχτούρες και θα τσιμπολογούν τα ξεραμένα φύλλα.
θα μπουν απ' το παράθυρο της κουζίνας και θα αρπάξουν τα μπισκότα από το ράφι.
θα γεμίσουν ψίχουλα το πάτωμα.
Ό'τι δεν έζησα δεν σημαίνει ότι δεν το πόθησα αρκετά.
πόθησα κι εγώ φιλικά χτυπήματα στον ώμο.
μηνύματα ερωτικά στο κινητό.
θέλησα κι εγώ να ζήσω έστω για μια στιγμή
σαν εραστής σε ταινία.
να μπορώ να μοιράζομαι
τα μικροαστικά μου όνειρα με κάποιον άλλον
εκτός από το γαμημένο ψυγείο

Γιώργος Τρίκερι

*το σημείωμα ανακάλυψε ο πυροσβέστης στερεωμένο με μαγνητάκι, μια μικρογραφία του Σνούπι να πληκτρολογεί στη γραφομηχανή του, στην inox επιφάνεια του ψυγείου. Η θερμοκρασία σε αυτή τη μητρόπολη του δυτικού πολιτισμού (που δεν είναι πολιτισμός) ήταν 32 βαθμοί κελσίου. Ο πυροσβέστης περιμένοντας το ασθενοφόρο έπιασε μια μπίρα από το ψυγείο. Η δεκαοχτούρα από το μπαλκόνι κοιτούσε με περιέργεια τον άγνωστο άντρα.

Είναι η επέτειος μας

Συμπληρώνονται δυο χρόνια που έχω μπει σε μια τροχιά εσωτερικής αναζήτησης και αυτοέκφρασης. Μέσα στα πλαίσια αυτού του ταξιδιού πέρυσι τέτοια εποχή ξεκίνησα να εμφανίζομαι στη σκηνή του θεάτρου Εύπολις-art και να κάνω τους περφόρμανς-μονολόγους μου.
Δεν πιστεύω στον διαχωρισμό "ηθοποιός-κοινό". Όλοι είμαστε ηθοποιοί.
Όλοι έχουμε κάτι να πούμε. Χρησιμοποιώ το ρήμα "πούμε" αλλά ο λόγος δεν είναι το μόνο εργαλείο που έχουμε στη διάθεση μας. Το σώμα είναι αυτό που γνωρίζει τα μυστικά μας, και τα δικά μου και τα δικά σου.
Σκοπός αυτών των παραστάσεων-περφόρμανς-μονολόγων είναι τα μυστικά αυτά να βγουν στην επιφάνεια. Ας είναι αυτό το πρώτο βήμα και ας δούμε που μπορεί να μας οδηγήσει. Άλλώστε ερασιτέχνες της ζωής είμαστε όλοι. 
Δεν ισχυρίζομαι πως κατέχω βαθιά νοήματα της ανθρώπινης ύπαρξης.
Τα ψάχνω.
Επί σκηνής.
Μαζί σου.
Το θέτρο για μένα είναι παροξυσμός. Ένα παραλήρημα που εξάπτει τις αισθήσεις.
Επί σκηνής ζω. Μια ζωή που λαχταρώ να μοιραστώ μαζί σου. Η θεατρική πράξη για μένα ως περφόρμερ και για σένα ως θεατή έχει ευεργετικές ιδιότητες. Ταρακουνάει τις παγιωμένες αντιλήψεις που έχουμε για την καθημερινότητα, για τους ίδιους μας τους εαυτούς. Εισβάλλει στον οργανισμό μας μέσω των αισθήσεων και προσπαθεί να αποκαταστήσει τη φυσική μας κατάσταση, της ανθρώπινης υπόστασης μας.
Ελά το Σάββατο το βράδι στο Εύπολις να ταρακουνηθούμε.

Γιάννης Γιώργος Τρίκερι

wonderful life

Picasso Matador

μπήκα και κρύφτηκα σ ένα καλοκαίρι
βάδιζα αργά
η σπασμένη μου ράχη
κροτάλιζε σαν τζιτζίκι
ο αέρας μύριζε λιωμένα σύκα
σταμάτησα σ ένα βράχο
με θέα το γαλάζιο
τραβούσα την ίδια φωτογραφία
ξανά και ξανά
με την ελπίδα
πως θα εμφανιστείς στο καρέ
παρεό
αλατισμένα μαλλιά
κι αυτό το αγιάτρευτο χαμόγελο
που τόσο έχω λαχταρήσει.
Ήταν η εποχή
που οι τηλεοράσεις ήταν ασπρόμαυρες
και δεν έσταζαν δηλητήριο
τηλέφωνο είχε μόνο το καφενείο στη πλατεία
ένστικτο αυτοσυντήρησης
συναισθηματική ισορρόπια
ήταν λέξεις που δεν είχα γνωρίσει
ο θάνατος δεν με πολιορκούσε
ακόμα
ή απλώς δεν είχα μάθει
την ανάσα του.
Τώρα
που εκείνος ο Αύγουστος
ανήκει πια στο παρελθόν,
βουτάω στο πηγάδι των ευχών
θα βρίσκομαι στον πυθμένα
και θα ονειρεύομαι
φοινικόδενδρα
και φεγγαρόλουστες ερωτοτροπίες
Έλα να δροσιστούμε

Γιώργος Τρίκερι



Αφιερωμένο στον Έλληνα Robert Hovey (σύμφωνα με τον Ισοκράτη Έλληνας είναι αυτός που συμμετέχει στην ελληνική παιδεία)